Πουλάκια εκεί ψηλά, που κελαηδούν,

πράσινα δέντρα και ζωάκια να χαμογελούν

και δυο παιδάκια χέρι-χέρι

να κάνουν βόλτα στο κρύο αγέρι.

Τα γέλια τους που αντηχούν

μέσα στο πράσινο δασάκι

κάνουν τον ήλιο να γενεί

το πιο όμορφο δεντράκι.

Μα ξαφνικά ακούγεται

το βήμα ενός άνδρα,

που με το βλέμμα του το βαρύ

σκιάζει τώρα τον ουρανό.

Πουλάκια πια δεν κελαηδούν,

ερήμωσε το δάσος,

τα ζώα πια δεν τριγυρνούν

στην ερημιά του τόπου.

Όλα καήκαν ξαφνικά

από ένα σπίρτο του βοριά,

που έκανε το όμορφό μας το δασάκι

να καλυφθεί από στάχτη και σαράκι.

Μα σαν η άνοιξη φανεί

να ξεπροβάλλει βουερή,

το δάσος μας θα ανθίσει

και όλη η πλάση θα γεμίσει.

Δήμητρα Β., Α1 - 7gymioa